Jeden z bloków tematycznych Kongresu Turystyki Polskiej, który będzie się odbywał 12-14 października br. w Świdnicy, podejmie dyskusję nad aktualnym i docelowym modelem zarządzania promocją turystyczną.
Wbrew pozorom nie będzie to zadania łatwe, gdyż niezależnie od polskich warunków, rozwiązania europejskiej są różne.
W pracach przygotowawczych zespół ekspertów sformułował kilka tez, a są nimi:
1. Promocja turystyki na szczeblu centralnym powinna być prowadzona przez wyspecjalizowaną agencję wzorem wielu krajów jaką jest Narodowa Organizacja Turystyczna (NTO) a w kraju Polska Organizacja Turystyczna. Zadania powiązane z budową marki Polska, prowadzoną przez inne specjalistyczne agencje powinny być jedynie koordynowane na zasadach partnerstwa,
2. Model zarządzania powinien być zdecentralizowany, z dominującym, ale nie wyłącznym, udziałem środków publicznych,
3. Udział w promocji kraju i miejsc docelowych partnerów/beneficjentów z branż około turystycznych jest znikomy i wymaga stworzenia mechanizmów „wciągnięcia ich” w system promocji i zarządzania produktem turystycznym w regionach,
4. System partnerstwa publiczno-prywatnego we współorganizacji wydarzeń promocyjnych napotyka na szereg barier prawnych, w tym w zakresie zamówień publicznych, pomocy publicznej, działalności gospodarczej,
5. Istnieje konieczność poszukiwania systemowych źródeł zasilania promocji turystycznej kraju na szczeblu centralnym lub regionalnym, w miarę możliwości nie cenotwórczych lub opartych o redystrybucję środków pozyskanych z tytułu ruchu turystycznego,
6. Współczesna komunikacja marketingowa oznacza komercjalizację produktów. Od tego zadania nie mogą się odżegnywać jednostki samorządu terytorialnego.
Jeśli przyjąć powyższe tezy jako niepodważalne to jednak wymagają rozstrzygnięć i zrozumienia w zakresie operacyjnym. Obszarami dyskusji powinny być trzy zjawiska: narzędzia gromadzenia środków finansowych na komunikację marketingową, udział i partnerstwo wszystkich beneficjentów, wsparcie bezpośrednie dla przedsiębiorców oraz podział zadań i kompetencji.
Kanwą do dyskusji podczas Kongresu będą przygotowane prezentacje dotyczące: funkcjonowania i analizy finansowania Narodowych Organizacji Turystycznych, barier prawnych i zarządczych dla prowadzenia przez samorząd terytorialny komunikacji marketingowej, analizy funkcjonowania ROT i LOT (jako odpowiedników DMO i DMC), barier w komercjalizacji produktów czy oceny instrumentów wsparcia w promocji przedsiębiorców.
Ze względu na liczne polemiki dotyczące promocji, wydaje się, że jest niezbędne wypracowanie wreszcie jednego, spójnego kierunku reformowania zarządzania tym obszarem, rozstrzygającego (chociaż w wielu krajach już tego dokonano) następujące dylematy:
1. Centralizacja czy decentralizacja zarządzania promocją?
2. Czy możliwy jest podział kompetencji np. w zakresie praktykowanych narzędzi promocyjnych, zadań z zakresu polityki turystycznej a może nie jesteśmy „gotowi” do wdrożenia form „governance” w turystyce?
3. Czy i w jakich formach ma być udzielana pomoc publiczna przedsiębiorstwom turystycznym różnego typu a kiedy występuje partnerstwo publiczno-prywatne?
4. Czy integracja pozioma lub pionowa może zwiększyć efektywność zarządzania promocją?
Nie są to oczywiście wszystkie powstałe pytania a odpowiedzi na nie pozwolą wypracować także inne, podejmowane grupy tematyczne. Najważniejszym jest, aby udało się nam dyskutować nie z punktu partykularnych interesów grup zawodowych lecz dorobku nowoczesnego zarządzania turystyką. Kongres jest na to duża szansą…